عدالت پارس: هفتمین نمایشگاه مد و لباس شیراز که از ۸ تا ۱۰ شهریورماه ۱۴۰۴ در مجتمع فرهنگی رفاهی دانشگاه شیراز برگزار شد، به محفل باشکوهی از رنگ، طرح و خلاقیت ایرانی بدل گشت. این رویداد، که برای بانوان برپا شد و استقبال گسترده آنان نشان داد که نیاز و علاقه جدی به چنین فضاهایی در جامعه وجود دارد.

در همان ساعات ابتدایی روز نخست، شور و شوق بانوان شیرازی برای بازدید و خرید، فضای سالن را پر کرده بود. غرفه‌ها یکی پس از دیگری با پوشاک متنوع و چشم‌نواز تزئین شده بودند؛ از مانتوهای دست‌دوز و کارهای سنتی گرفته تا طراحی‌های مدرن برندهای مطرح کشور. اکثر غرفه‌داران از خود شیراز آمده بودند، اما حضور برندهای معتبر از شهرهای دیگر نیز به نمایشگاه اعتبار و تنوع بیشتری بخشیده بود.

یکی از غرفه‌داران در گفت‌وگو با خبرنگار ما گفت:

«ما تولیدکنندگان محلی نیاز به همین حمایت‌ها داریم. اگر چنین نمایشگاه‌هایی بیشتر برگزار شود، هم مردم با کیفیت تولیدات داخلی آشنا می‌شوند، هم ما فرصت فروش و معرفی پیدا می‌کنیم. واقعاً جای این‌گونه نمایشگاه‌ها در تقویم سالانه خالی است.»

یکی دیگر از فروشندگان نیز با تأکید بر اهمیت حمایت از کالای ایرانی افزود:«تمامی اجناس اینجا ایرانی است. هم کیفیت بالایی دارند و هم قیمت‌ها نسبت به بازار منصفانه‌تر است. علاوه بر این، اغلب غرفه‌ها تخفیف‌هایی هم در نظر گرفته‌اند. استقبال بانوان نشان می‌دهد که اگر عرضه مناسب باشد، نیازی به برندهای خارجی نیست.»

بازدیدکنندگان هم نظرات مشابهی داشتند. یک بانوی خریدار با رضایت از خرید خود گفت:«خیلی وقت بود دنبال مانتو با طراحی خاص و کار دست می‌گشتم. اینجا هم قیمت مناسب بود، هم کیفیت عالی. کاش این نمایشگاه دائمی می‌شد و مرتب برگزار می‌شد تا مجبور نباشیم برای خرید، به کالاهای خارجی روی بیاوریم.»

با این حال، نکته‌ای که به مذاق بسیاری خوش نیامد، بی‌توجهی مسئولان فرهنگی و شهری بود. طبق شنیده‌ها، هیچ مقام مسئولی در مراسم افتتاحیه حضور پیدا نکرد؛ موضوعی که باعث گلایه غرفه‌داران و مسیولان برپایی نمایشگاه شد. برخی از آنان می‌گفتند:

«مسئولان برای نمایشگاه‌های کم‌اهمیت‌تر صف می‌کشند، اما برای چنین رویداد ارزشمندی که مستقیماً با حمایت از تولید داخلی و ترویج فرهنگ عفاف و حجاب مرتبط است، نیامدند. متأسفانه شنیدیم حتی بر سر هزینه اجاره سالن هم مشکلاتی به وجود آمده بود و حمایت لازم صورت نگرفت. این در حالی است که همه ما انتظار داشتیم مسئولان در کنار تولیدکنندگان داخلی باشند.»

یکی دیگر از غرفه‌داران نیز با لحنی انتقادی افزود:

«این بی‌توجهی‌ها ناامیدکننده است. اگر قرار است شعار حمایت از کالای ایرانی فقط روی کاغذ بماند، تولیدکننده‌ها انگیزه‌ای برای ادامه کار نخواهند داشت. ما انتظار داشتیم حداقل برای دلگرمی، مسئولان حضور پیدا کنند.»

در مجموع، هفتمین نمایشگاه مد و لباس شیراز بار دیگر نشان داد که ظرفیت‌های مد و پوشاک ایرانی بسیار بالاست و در صورت حمایت، می‌تواند بازار داخلی را تقویت کرده و حتی به صادرات نیز راه یابد. استقبال پرشور بانوان، رضایت تولیدکنندگان و کیفیت آثار ارائه‌شده، پیام روشنی داشت: چنین نمایشگاه‌هایی نه تنها باید تداوم داشته باشند، بلکه شایسته حمایت جدی‌تر مسئولان هستند.